Η παραγωγή πετρελαίου στο Ιράκ κατέγραψε ρεκόρ τον περασμένο Ιανουάριο. Ωστόσο η χαμηλή τιμή του «μαύρου χρυσού» πλήττει σοβαρά την οικονομία της χώρας. Η κουρδική πόλη Ερμπίλ βρίσκεται στο επίκεντρο της κρίσης.
Μια πηγή με νερό, παγκάκια, παιδιά που παίζουν ανέμελα και ένα ζαχαροπλαστείο. Μια εικόνα από την πόλη Ερμπίλ στο βόρειο Ιράκ. Πρωτεύουσα της αυτόνομης περιοχής των Κούρδων του Ιράκ. Μετά την πτώση του Σαντάμ Χουσεΐν το 2003 η ανάπτυξη της πόλης ήταν ραγδαία, την ίδια ώρα που άλλες περιοχές του Ιράκ βυθίζονταν στο χάος. Η κεντρική αγορά ανακαινίστηκε, κτίστηκαν μεγάλα εμπορικά κέντρα και ουρανοξύστες. Οι μισθοί αυξήθηκαν κατακόρυφα. Για παράδειγμα οι δάσκαλοι πριν από το 2003 έπαιρναν πενήντα δολάρια το μήνα. Δέκα χρόνια αργότερα έφθασαν να παίρνουν 500 δολάρια το μήνα. Μέχρι και πριν από δυο χρόνια η πόλη Ερμπίλ θεωρούνταν το νέο Ντουμπάι.
Και σήμερα; Σήμερα η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Κανείς δεν θέλει να μιλάει για την οικονομική κατάσταση στην περιοχή. Ο Κουμπάτ Ταλαμπανί, αντιπρόεδρος της αυτόνομης κυβέρνησης του ιρακινού Κουρδιστάν, περιγράφει με ακρίβεια τη σημερινή πραγματικότητα, η οποία είναι απόρροια εν πολλοίς των αυξομειώσεων που καταγράφονται στην παγκόσμια αγορά πετρελαίου.
«Η παγκόσμια πτώση της τιμής του πετρελαίου είχε τεράστιες επιπτώσεις για την οικονομία μας. Έχουμε έλλειμμα στον προϋπολογισμό μας και για το λόγο αυτό δεν μπορούμε να εκπληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας», αναφέρει ο ίδιος χαρακτηριστικά.
Δεν μπορούν να πληρώσουν τους μισθούς στο δημόσιο
Από τον Οκτώβριο του περασμένου χρόνου η περιφερειακή κυβέρνηση δεν μπορεί πλέον να πληρώσει του μισθούς στο δημόσιο τομέα ή τους καταβάλλει μόνο εν μέρει. Με τον τρόπο αυτό κάνουν φτερά οι ιδιωτικές αποταμιεύσεις. Όποιος έχει τύχη, τον βοηθάει η μεγάλη οικογένεια, θεσμός που δρα υποστηριστικά σε οικονομικό επίπεδο.
Σε ένδειξη διαμαρτυρίας οι δάσκαλοι στην επαρχία Σουλεϊμάνια σταμάτησαν την εργασία τους. Οι μαθητές δεν πάνε σχολείο. Στην πρωτεύουσα Ερμπίλ τα σχολεία λειτουργούν μεν, αλλά όπως λέει αυτός ο ιδιοκτήτης εστιατορίου, πολλοί έχουν κατανόηση για το γεγονός ότι οι δάσκαλοι δεν πάνε στη δουλειά τους: «Έχεις ένα μισθό – όταν δεν έχεις όμως, τότε δεν δουλεύεις. Και εδώ δεν δίνουν μισθούς πια. Δεν υπάρχουν λεφτά».
Η τιμή του πετρελαίου είναι χαμηλή, τα έξοδα όμως του κράτους του Ιράκ είναι εξαιρετικά αυξημένα εξαιτίας του πολέμου. Η χώρα πολεμάει εναντίον του Ισλαμικού Κράτους. Οι Πεσμεργκά, οι Κούρδοι στο βόρειο Ιράκ, είναι αυτοί που πολεμούν κυρίως εναντίον αυτής της τρομοκρατικής οργάνωσης. Πολλοί Ιρακινοί από άλλες περιοχές της χώρας εκτιμούν την στάση των Πεσμεργκά. Πολλοί εξ αυτών κατάφεραν να περάσουν πλέον στις σχετικά ασφαλείς περιοχές.
Ο Κουμπάτ Ταλαμπανί λέει σχετικά: «Σε μια εποχή όπου μαίνονται πολεμικές συγκρούσεις και στην οποία έχουμε δεχθεί 1,8 εκατομμύρια εσωτερικούς πρόσφυγες και σε μια εποχή που προσπαθούμε να κρατήσουμε την κυβέρνηση σε αυτή την εποχή η χαμηλή εποχή του πετρελαίου πλήττει σοβαρά την οικονομία μας».