Ελλάδα

Δραγασάκης: Ριζικός επανασχεδιασμός που θα αίρει τις αιτίες των προβλημάτων


«Οι πυρκαγιές στην Αττική μάς έχουν συγκλονίσει. Ο χαμός εκατοντάδων ανθρώπων καθιστά τις πυρκαγιές αυτές ένα τραγικό ορόσημο», σημειώνει σε δήλωσή του ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομίας Γιάννης Δραγασάκης.

Όπως αναφέρει ο κ. Δραγασάκης, «η βαθιά λύπη για τους νεκρούς, η συμπαράσταση προς τους διασωθέντες και η συμπόνια προς όσους βιώνουν απώλειες οικείων προσώπων, είναι το ελάχιστο που μπορούμε να πούμε.

Ιδιαίτερο σεβασμό και εκτίμηση οφείλουμε στις γυναίκες και τους άνδρες της Πυροσβεστικής, του Λιμενικού, της Αστυνομίας και των Ενόπλων Δυνάμεων, που κλήθηκαν ν' ανταπεξέλθουν σε πρωτόγνωρες συνθήκες. Οι χιλιάδες εθελοντές, οι μαζικές συλλογικές και ατομικές εκδηλώσεις αλληλεγγύης από νέες και νέους, κοινωνικούς φορείς, επιχειρήσεις και απλούς πολίτες δείχνουν μια κοινωνική συνειδητοποίηση που πρέπει ν' αξιοποιηθεί ως ενεργός παράγοντας στη διαμόρφωση και την υλοποίηση της πολιτικής.

Το Υπουργείο Οικονομίας & Ανάπτυξης συμμετέχει στο πένθος, αλλά και στην κινητοποίηση, με όλες τις δυνάμεις του και τους διαθέσιμους πόρους, για τη στήριξη των θυμάτων και την επούλωση των πληγών.

Στο Δελτίο Οικονομικών Εξελίξεων καταγράφονται οι ενδείξεις της ανάκαμψης της οικονομίας. Κι αυτό είναι σημαντικό. Διότι συμβαίνει έπειτα από χρόνια ύφεσης. Και διότι η ανάκαμψη της οικονομίας δημιουργεί καλύτερες προϋποθέσεις αντιμετώπισης των κοινωνικών προβλημάτων.

Τα πρόσφατα γεγονότα όμως, μάς υπενθυμίζουν, με τον πλέον δραματικό τρόπο, ότι η χώρα μας και οι πόλεις μας είναι ευάλωτες σε φυσικές καταστροφές. Ο τρόπος με τον οποίο αναπτύχθηκε η χώρα, αντί να θωρακίζει λειτουργεί ως πολλαπλασιαστής των κινδύνων, ενώ η κλιματική αλλαγή αυξάνει τις απαιτήσεις.

Το πρώτο καθήκον που προβάλλει λοιπόν είναι η εγρήγορση, η ετοιμότητα και η προετοιμασία διότι οι κίνδυνοι παραμένουν ενεργοί.

Το δεύτερο είναι η αναζήτηση των αιτιών και των υπευθύνων των συγκεκριμένων θανατηφόρων πυρκαγιών.

Το τρίτο αφορά στην επόμενη μέρα, πέρα από την επούλωση των πληγών και την άμεση ανακούφιση των πληγέντων.

Οι τραγικές συνέπειες της πρόσφατης καταστροφής μάς επιβάλλουν να κατανοήσουμε και να προωθήσουμε την ανάπτυξη στην πράξη ως ένα πολύπλευρο ποιοτικό μετασχηματισμό που αφορά στον τρόπο με τον οποίο οργανώνουμε το συλλογικό μας βίο, παράγουμε και δημιουργούμε, σχεδιάζουμε τις πόλεις μας, διευθετούμε τις σχέσεις μας με το περιβάλλον, θωρακίζουμε τη συλλογική μας ασφάλεια.

Αυτό σημαίνει ότι ο δημοκρατικός σχεδιασμός στην οικονομία, τη χωροταξία, την πολεοδομία, την παραγωγή και διαχείριση κοινών αγαθών και υποδομών, την πρόληψη αλλά και την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών, αποτελεί θεμελιώδη προϋπόθεση της συλλογικής ασφάλειας, όρο της βιωσιμότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Κι αυτός ακριβώς θέλουμε να είναι ο στόχος της Εθνικής Αναπτυξιακής Στρατηγικής που για πρώτη φορά αποκτά η χώρα: να θέσουμε τις βάσεις για ένα υπόδειγμα Βιώσιμης και Δίκαιης Ανάπτυξης, απαλλαγμένο από τις παθογένειες του παρελθόντος. Όμως, αυτό δεν αρκεί. Χρειάζεται επανιεράρχηση στόχων και προτεραιοτήτων.

Η Μάνδρα πριν από λίγο καιρό και -ακόμα πιο δραματικά- σήμερα οι πληγείσες από την πυρκαγιά περιοχές, υπογραμμίζουν ότι οι διαπιστώσεις δεν αρκούν.

Η παθητική αποδοχή των τετελεσμένων, η κοινωνική νομιμοποίηση της αυθαίρετης και χωρίς συλλογική ευθύνη δόμησης, ο συμβιβασμός με τις παθογένειες του παρελθόντος και τα συμφέροντα που τις συντηρούν είναι μια παγίδα, εάν δεν υπάρξει ένας ριζικός επανασχεδιασμός που θα αίρει τις αιτίες των προβλημάτων.

Η Εθνική Αναπτυξιακή Στρατηγική αποτελεί το πλαίσιο για τη μετουσίωση των κοινωνικών αναγκών σε συγκεκριμένες πολιτικές. Κι αυτό ακριβώς αποτελεί προτεραιότητα του Υπουργείου μας, μια προτεραιότητα που τα πρόσφατα δραματικά γεγονότα καθιστούν ακόμη πιο επείγουσα», καταλήγει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.

Τα capital controls αναμένεται σύντομα να αρθούν καθολικά

Όπως σημειώνεται στο Δελτίο του υπουργείου, η μετάβαση της ελληνικής οικονομίας από την ανάκαμψη του 2017 στη βιώσιμη και δίκαιη ανάπτυξη προϋποθέτει μία πορεία τα βασικά στοιχεία της οποίας είναι:

  •     Η αλλαγή του παραγωγικού υποδείγματος.
  •     Η διασφάλιση της ομαλής χρηματοδότησης από τις αγορές.
  •     Η ισότιμη συμμετοχή όλων των τομέων της οικονομίας και των κοινωνικών υποκειμένων στη διαδικασία και το προϊόν της ανάπτυξης.

Από τη σκοπιά αυτή, το 2018 μπορεί να αποτελέσει έτος-τομή έναντι του παρελθόντος, προσφέροντας βάσιμη αισιοδοξία ότι η οικονομία βρίσκεται στο σωστό δρόμο:

  •     Πρώτον, γιατί βάσει των στοιχείων των 3-6 πρώτων μηνών, η οικονομική ανάκαμψη επιταχύνεται με ενδείξεις ευρύτερης κλαδικής και κοινωνικής συμμετοχής.
  •     Δεύτερον, γιατί με τη συμφωνία ελάφρυνσης του χρέους της 21ης Ιουνίου διασφαλίζεται η κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών της χώρας για μία τετραετία τουλάχιστον, ενώ δημιουργούνται ευνοϊκοί όροι για τη συνέχισή της τουλάχιστον έως το 2032.
  •     Τρίτον, γιατί με την ολοκλήρωση στις 20 Αυγούστου ενός οκταετούς Προγράμματος ανελαστικής δημοσιονομικής προσαρμογής αυξάνονται οι βαθμοί ελευθερίας για την άσκηση μιας εγχώρια σχεδιασμένης αναπτυξιακής και κοινωνικά ισορροπημένης πολιτικής. Εάν μάλιστα ληφθούν υπόψη οι 4 όροι που έθετε στα τέλη Μαρτίου του τρέχοντος έτους ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος ως αναγκαίους για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης -έγκαιρη ολοκλήρωση της τέταρτης αξιολόγησης, άρση των capital controls μετά το τέλος του Προγράμματος, μέτρα για το χρέος και μαξιλάρι ρευστότητας - οι τρεις έχουν ήδη υλοποιηθεί, ενώ τα capital controls έχουν χαλαρώσει και αναμένεται σύντομα να αρθούν καθολικά.

Η αναμφίβολα πολύ θετική για τη χώρα έξοδος από τα μνημόνια, όπως σημειώνεται σχετικά, δεν σημαίνει και αυτόματη έξοδο από τα χρόνια διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας ή και «ανοσία» από τις διεθνείς αναταράξεις.

Ο συντονισμός και η εξειδίκευση της οικονομικής πολιτικής για την επιτυχή αντιμετώπιση των εσωτερικών και εξωτερικών προκλήσεων είναι εκ των ων ουκ άνευ. Προϋπόθεση για την ευόδωση των προσπαθειών είναι η μετάβαση στο νέο παραγωγικό πρότυπο με διασφάλιση και ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής, σε ένα ευρύτερο κλίμα σύνθεσης και συναινέσεων για την αξιοποίηση δυνατοτήτων και την αντιμετώπιση κινδύνων.