Η αξιολόγηση θα κλείσει μέχρι τα μέσα Μαϊου, ΔΝΤ-Βερολίνο θα συμφωνήσουν σε ένα περίγραμμα των μέτρων ελάφρυνσης-χρέους, αλλά μετά τη λήξη του προγράμματος η Ελλάδα δεν θα μπορεί να χρηματοδοτηθεί από τις αγορές και θα χρειασθεί μια ειδική πιστωτική γραμμή από τους δανειστές, που θα συνοδεύεται από τέταρτο μνημόνιο. Αυτό το σενάριο εξελίξεων παρουσιάζει ως επικρατέστερο ο Hugo Dixon, αναλυτής-αρθρογράφος του Reuters ο οποίος θεωρείται ότι εκφράζει απόψεις της πλευράς Σόιμπλε.
Ο Dixon επισημαίνει ότι και χωρίς να πάρει δόση από τους δανειστές, το ελληνικό Δημόσιο θα ήταν σε θέση να αποπληρώσει τις μεγάλες υποχρεώσεις που λήγουν τον Ιούλιο. Ετσι όμως θα δημιουργούνταν νέα ληξιπρόθεσμα χρέη προς τους ιδιώτες προμηθευτές - κάτι που θα τσάκιζε την οικονομία και θα έφερνε σε ακόμη δυσχερέστερη θέση τις τράπεζες, προκαλώντας νέα προβλήματα στο σύστημα και ανησυχία κούρεμα καταθέσεων.
Όσον αφορά την ελάφρυνση του χρέους, τονίζει ότι η καγκελάριος Μέρκελ και η Λαγκάρντ πρέπει να καταλήξουν σε μια διατύπωση, η οποία θα διατηρήσει το ΔΝΤ στο πρόγραμμα αλλά δεν θα προκαλέσει προβλήματα στις εκλογές του Σεπτεμβρίου.
Κατά την εκτίμηση του Dixon, αυτό θα γίνει τον Μάιο και θα επιτρέψει στην ΕΚΤ να συμπεριλάβει τα ελληνικά ομόλογα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης. Όμως, δεν πρόκειται να καθορισθεί πώς ακριβώς θα γίνει η ελάφρυνση, παρά τις πιέσεις της ελληνικής πλευράς, η οποία βρίσκεται σε αδύναμη διαπραγματευτική θέση.
Ο αναλυτής του Reuters εκτιμά ότι μετά το τέλος του προγράμματος, η Ελλάδα δεν θα μπορεί να χρηματοδοτηθεί από τις αγορές. Θα χρειαστεί λοιπόν και τέταρτο πρόγραμμα, ενδεχομένως στη μορφή μιας ειδικής πιστωτικής γραμμής και μετρητών.
Οι δανειστές δεν θα τα παραχωρήσουν βέβαια χωρίς προϋποθέσεις…
Κλείνοντας, ο Ντίξον εκτιμά ότι όλα αυτά «ίσως είναι πάρα πολλά για να τα αποδεχθεί ο Τσίπρας. Αν συμβεί αυτό, η Ελλάδα ίσως πάει σε εκλογές το 2018, με φαβορί για τη νίκη την κεντροδεξιά ΝΔ. Ωστόσο, ένα πράγμα δεν πρόκειται να αλλάξει: Η Ελλάδα θα παραμείνει στη «φυλακή οφειλετών» για πολλά χρόνια ακόμα».