Το μήνυμα πως η διπλωματία είναι πάρα πολύ ισχυρό αποτρεπτικό εργαλείο, αλλά χωρίς το κύριο αποτρεπτικό εργαλείο, τις Ένοπλες Δυνάμεις, η πατρίδα δεν μπορεί να εκπληρώσει τον στόχο της υπεράσπισης της εθνικής κυριαρχίας, της εδαφικής ακεραιότητας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων, έστειλε ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας μιλώντας στη Σχολή Εθνικής Άμυνας με θέμα «Προκλήσεις, προοπτικές και στρατηγικοί στόχοι του ΥΠΕΞ».
Ξεκινώντας την ομιλία του, ο Ν. Δένδιας δήλωσε ότι είναι ιδιαίτερα συγκινημένος που βρίσκεται στο ιστορικό κτίριο της παλαιάς Σχολής Ευελπίδων.
«Είναι πολύ μεγάλη ευκαιρία για εμένα, ως χειριστή της εξωτερικής πολιτικής της πατρίδας μας, να απευθυνθώ στα στελέχη των δικών μας ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας. Επίσης, σε αξιωματικούς από την Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά και σε φίλους και εταίρους μας, από την Αίγυπτο, από τη Βόρεια Μακεδονία και τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη» προσέθεσε.
Σκιαγραφώντας τις διαρκείς προκλήσεις με τις οποίες είναι αντιμέτωπη η χώρα, ο Νίκος Δένδιας αρχικά στηλίτευσε τον αναθεωρητισμό.
«Δεν είναι μόνο ο ρωσικός αναθεωρητισμός. Ο αναθεωρητισμός βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη και σε άλλες περιοχές, και οι δυνάμεις του αναθεωρητισμού καταπατούν, είτε λεκτικά, είτε με πράξεις, το Διεθνές Δίκαιο» διαπίστωσε.
Επιπλέον, αναφέρθηκε στην ενεργειακή κρίση. «Εξελίσσεται και στα δύο μέτωπά της: Και στην ποσότητα της ενέργειας, αλλά και στο κόστος της ενέργειας, το οποίο δευτερογενώς οδηγεί σε πληθωρισμό και σε ακόμα μεγαλύτερη πίεση στις κοινωνίες» εξήγησε.
Εστιάζοντας περαιτέρω στη χώρα μας, είπε πως «η πατρίδα μας τα αντιμετωπίζει όλα αυτά και, επιπλέον, αντιμετωπίζει μια απειλή πολέμου, το γνωστό casus belli, από την πλευρά της Τουρκίας.
Αντιμετωπίζει την αμφισβήτηση της κυριαρχίας μας και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, μία σειρά από υβριδικές απειλές, καθώς και μία πρόδηλη προσπάθεια σπίλωσης της χώρας στο εξωτερικό. Και επίσης, αντιμετωπίζει κάτι που δεν είχαμε δει μέχρι τώρα, την εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού, που βεβαίως αντέγραψαν και άλλες χώρες, όπως έπραξε η Λευκορωσία. Αναφέρομαι στην κρίση του 2020, αλλά και στη διαρκή - βέβαια με πιο πολύπλοκο και εξελιγμένο τρόπο - διατήρηση του μεταναστευτικού στη βιτρίνα των τουρκικών επιχειρημάτων».
Σε ό,τι αφορά την Τουρκία, επισήμανε πως η Ελλάδα είχε οξύνσεις μαζί της πάρα πολλές φορές, διακρίνοντας ωστόσο σήμερα, ως διαφοροποιό στοιχείο τη διάρκεια.
«Έχουμε μια διαρκή, κλιμακούμενη κρίση, η οποία προσεγγίζει, αν δεν υπερβαίνει, την τριετία. Δεν έχουμε τέτοιο προηγούμενο. Και βεβαίως, το περιεχόμενο αυτής της κρίσης, το ευρύτερο, είναι ότι αμφισβητείται ευθέως η ελληνική κυριαρχία στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, και ακόμα και οριακά, και της ίδιας της Κρήτης» ανέφερε.
Προσέθεσε στα παραπάνω το τουρκο-λιβυκό «μνημόνιο», διαμηνύοντας πως η ελληνική επίκληση σε αυτό, είναι η σαφής επίκληση του Διεθνούς Δικαίου και του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας.
Εν συνεχεία, ξετύλιξε το πλέγμα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. «Εμείς έχουμε μία εξωτερική πολιτική που ονομάζω πολιτική κύκλων. Έξι κύκλων. Μπορεί να προστεθεί ένας έβδομος. Αν θυμάστε το παλιό σήμα της Ολυμπιακής Αεροπορίας, οι κύκλοι είναι αλληλοτεμνόμενοι, αλλά δεν είναι ομόκεντροι» αποσαφήνισε.
Αναλυτικότερα, ως πρώτο κύκλο θεωρεί τη σχέση της Ελλάδας με τους Ευρωπαίους εταίρους και φίλους, όχι μόνο στο πλαίσιο της ΕΕ, αλλά και στο διμερές επίπεδο. Ξεχωριστή αναφορά έκανε στη σχέση της Ελλάδας με τη Γαλλία, τονίζοντας πως έχει αναπτυχθεί σε στρατηγικό επίπεδο. Ειδικότερα, αναφέρθηκε στη Συμφωνία Στρατηγικής Εταιρικής Σχέσης Ελλάδας-Γαλλίας (σημειώνοντας πως είναι η πρώτη φορά που οι δύο χώρες υπογράφουν μια τέτοια συμφωνία) αλλά και στην αγορά πολεμικού υλικού, φρεγατών και μαχητικών αεροσκαφών. Απευθυνόμενος στα στελέχη των ένοπλων δυνάμεων, είπε πως ξέρουν πολύ καλά τι σημασία έχει για το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό κάτι τέτοιο.
Εξίσου, ειδική μνεία έκανε και στη σχέση της Ελλάδας με τις ΗΠΑ, αναφέροντας ότι αποτελεί τον δεύτερο κύκλο. Αναδεικνύοντας τη σημασία της Αλεξανδρούπολης στην εξίσωση αυτή, είπε πως η είσοδός της στο γεωπολιτικό σκηνικό. δίνει μια άλλη βαρύτητα στη διμερή συνεργασία.
Προσδιόρισε ως τρίτο κύκλο τις σχέσεις της χώρας μας με τις χώρες της Μέσης Ανατολής, του Κόλπου, της Βόρειας Αφρικής, καθώς και με το Ισραήλ, την Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Είναι χώρες με τις οποίες η Ελλάδα έχει πάρα πολύ στενές σχέσεις, υπογράμμισε ο Ν. Δένδιας.
Στον τέταρτο κύκλο, περιλαμβάνεται η σχέση της Ελλάδας με τα Δυτικά Βαλκάνια. Αφού αναφέρθηκε στην καταρχήν συμφωνία της Ελλάδας με την Αλβανία για την παραπομπή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης το ζήτημα της οριοθέτησης της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, ο υπουργός Εξωτερικών διαμήνυσε ότι η χώρα μας επιχειρεί, όσο μπορεί, να βοηθήσει τα Δυτικά Βαλκάνια να ενταχθούν στην ΕΕ. «Θεωρούμε ότι αυτό είναι απαραίτητο για τη σταθερότητα της περιοχής και ταυτόχρονα υπηρετεί και το εθνικό μας συμφέρον» τόνισε.
Ο πέμπτος κύκλος αφορά ανερχόμενες δυνάμεις, οι οποίες ασπάζονται τον ίδιο με την Ελλάδα τρόπο θεώρησης της διεθνούς πραγματικότητας, όπως η Ινδία, η Ιαπωνία, το Βιετνάμ, η Ινδονησία, η Αυστραλία.
Έκτον, κάτι τελείως «παραμελημένο» από την πατρίδα μας, είναι οι σχέσεις της Ελλάδα με την αφρικανική ήπειρο, επισήμανε.
Επιπλέον, γνωστοποίησε ότι δημιουργείται σιγά-σιγά ένας έβδομος και τελευταίος κύκλος, ο οποίος αφορά τη συμμετοχή της Ελλάδας σε διάφορους οργανισμούς του διεθνούς γίγνεσθαι.
«Για παράδειγμα η Γαλλοφωνία με 88 χώρες - ήμουν προχθές στην Τύνιδα για τη Σύνοδο του Οργανισμού - η Λουζοφωνία με τις πορτογαλόφωνες χώρες, κυρίως της Αφρικής, το ASEAN, στο οποίο έχουμε καθεστώς παρατηρητή εδώ και 2-3 μήνες, η SICA [Sistema de Integración Centroamericana] στην Κεντρική Αμερική, όπου ελπίζω ότι θα αποκτήσουμε καθεστώς παρατηρητή τους επόμενους μήνες. Και μία σειρά από άλλους περιφερειακούς οργανισμούς μακρύ καταλόγου. Είναι πολύ σημαντικό θεωρώ, να είμαστε παρόντες» ανέφερε καταληκτικά.