Στο ερώτημα εάν η Κίνα αποτελεί ένα νέο παράδειγμα παγκοσμιοποίησης απάντησαν οι συμμετέχοντες στο ομώνυμο πάνελ του Οικονομικού Φόρουμ Δελφών, Cheng Li (Director & Senior Fellow, China Center Foreign Policy, Brookings), Adam Ward (Deputy Director, Chatham House), Zhiqin Shi (Καθηγητής του Πανεπιστημίου Tsinghua της Κίνας), Philippe Le Corre (καθηγητής του Harvard Kennedy School των ΗΠΑ), Αθανάσιος Πλατιάς (Καθηγητής στο Πανεπιστημίο Πειραιά), υπό το συντονισμό του αρχισυντάκτη Διεθνών της εφημερίδας Τα Νέα, Μιχάλη Μητσού.
Ο κ. Cheng Li αναφέρθηκε στον εμπορικό πόλεμο Κίνας-ΗΠΑ σημειώνοντας ότι οι επενδύσεις της Κίνας στις ΗΠΑ μειώθηκαν κατά πολύ πέρυσι, σχεδόν στο ένα έκτο της προηγούμενης χρονιάς. Αναφέρθηκε στην προσπάθεια της Κίνας να προαγάγει τις οικονομικές της σχέσεις με την ΕΕ και ιδίως το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γερμανία. Τόνισε ότι ο ιδιωτικός τομέας της Κίνας αποτελεί το 50% των φορολογικών εσόδων και το 80% των θέσεων εργασίας. Υποστήριξε ότι η Κίνα θέλει να διατηρήσει καλές σχέσεις με τις ΗΠΑ αλλά υπάρχουν πολλές γραφειοκρατικές διαδικασίες και αυτό προκαλεί εμπλοκές. Τόνισε επίσης ότι η Κίνα πραγματικά θέλει να έχει καλές σχέσεις με την ΕΕ και ξεκαθάρισε ότι δεν επιδιώκει μία νέα εποχή ψυχρού πολέμου με τις ΗΠΑ.
Ο κ. Ward δήλωσε ότι δεν θεωρεί πως η Κίνα είναι σε θέση να δώσει ένα νέο πρότυπο παγκοσμιοποίησης διότι η οικονομία της είναι αρκετά προστατευμένη και κλειστή και αυτό οδηγεί σε μία σειρά στρεβλώσεις, κάτι που οι αξιωματούχοι της Κίνας δεν έχουν την ικανότητα να αντιμετωπίσουν. Εκτίμησε ότι η Κίνα εξελίσσεται σε μία όχι πολύ διαφορετική και καινοτόμα οικονομία, αλλά σε μία πραγματικά μεγάλη οικονομία με την παραδοσιακή όμως έννοια. Αναφέρθηκε στη σύγκρουση μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας και έκανε λόγο για ένα τεστ, μία δοκιμασία της κινεζικής πολιτικής και προσέγγισης, αλλά και της κινεζικής συμπεριφοράς σε παγκόσμιο επίπεδο. “Η τρέχουσα πραγματικότητα θα μπορούσε να είναι πολύ επικίνδυνη εάν η κυβέρνηση της Κίνας ένιωθε ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ ενδιαφερόταν λιγότερο για την επίλυση αυτού του ζητήματος της Νότιας Θάλασσας”, σημείωσε.
Ο κ. Zhiqin Shi σημείωσε ότι η κινεζική πρακτική τις τελευταίες δεκαετίες αποτελεί μοντέλο για τον υπόλοιπο κόσμο σε πολλά επίπεδα, ωστόσο η Κίνα είναι σε μία ακόμη διαδικασία μετάβασης. Σημείωσε ότι η ζώνη του μεταξιού είναι ένας τρόπος για την Κίνα να ανοιχτεί στον κόσμο και τόνισε ότι η κινεζική κυβέρνηση δεν υποστήριξε ποτέ ότι η ζώνη του μεταξιού είναι ένα νέο μοντέλο παγκοσμιοποίησης. “Θέλουμε η παγκοσμιοποίηση να είναι μία κατάσταση που θα αποφέρει οφέλη σε όλους. Αυτή είναι η κινεζική λύση στα παγκόσμια προβλήματα”, δήλωσε. Υπενθύμισε ότι η ΕΕ φοβήθηκε πολύ τις επενδύσεις της Κίνας στην Ελλάδα, αλλά εκτίμησε ότι πλέον η Ευρώπη αντιμετωπίζει την Κίνα ως έναν εξαιρετικό εμπορικό εταίρο.
Ο κ. Le Corre εκτίμησε ότι το ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσον η άνοδος της Κίνας υπήρξε ευπρόσδεκτη από την κοινή γνώμη ιδίως στη Δύση. Εξέφρασε την άποψη ότι η Κίνα δεν έχει καταφέρει να πείσει το δυτικό κοινό για τις καλές της προθέσεις. Σημείωσε ότι το κράτος στην Κίνα κυριαρχεί έστω και αν υπάρχουν ιδιωτικές εταιρείες. Οι ξένες εταιρείες δεν είναι ευπρόσδεκτες ενώ οι κρατικές εταιρείες έχουν τέτοια ισχύ που δημιουργούν εμπόδια στις δυτικές εταιρείες και κατέληξε: «Το παράδοξο είναι ότι η Κίνα θέλει να γίνει ένας παγκόσμιος παίκτης, αλλά ο στόχος αυτός δεν μπορεί να επιτευχθεί γιατί δεν είναι σαφές πως η Δύση θα ωφεληθεί από αυτή την άνοδο». Αναφέρθηκε επίσης εκτενώς στη σχέση της Κίνας με την ΕΕ και ιδίως στην οικονομική συνεργασία.
Ο κ. Πλατιάς εκτίμησε ότι η Κίνα δεν είναι πολύ διαφορετική από άλλες μεγάλες δυνάμεις. Χαρακτήρισε την Κίνα δημογραφική αλλά και οικονομική υπερδύναμη, σημειώνοντας ότι από ένα κλάσμα του ΑΕΠ των ΗΠΑ τώρα βρίσκεται στο 62%, και κατά πάσα πιθανότητα τα επόμενα χρόνια θα υπερβεί το 100%, ενώ στρατηγικά έχει το δεύτερο μεγαλύτερο προϋπολογισμό. Πρόσθεσε: «Όλα αυτά σημαίνουν ότι η Κίνα βρίσκεται στον αριθμό δύο, αλλά δεν είναι παγκόσμια υπερδύναμη, είναι μία περιφερειακή υπερδύναμη». Εκτίμησε ότι η παγκοσμιοποίηση έχει βοηθήσει τεχνικά την Κίνα και τη Δύση και σχολίασε ότι το συμπέρασμα που βγάζουν στις ΗΠΑ είναι ότι η παγκοσμιοποίηση ωφελεί την Κίνα για αυτό και η αμερικανική στάση άλλαξε απέναντί της. Έκανε λόγο για μία «κατάσταση σχεδόν ψυχρού πόλεμο»”. Υπενθύμισε ότι οι ΗΠΑ πίεζαν την ΕΣΣΔ για να δουν ποιο σύστημα είναι πιο ανθεκτικό και ότι η ΕΣΣΔ υπέκυψε, προβλέποντας ότι θα συμβεί το ίδιο και με την Κίνα.
