Αντιδράσεις και πολλά ερωτηματικά προκαλούν οι αποκαλύψεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας για το ρόλο του αμερικανικού fund Ellington στην προσπάθεια διάσωσης-εξυγίανσης της Attica Bank και στις δύο ΑΜΚ της τράπεζας.
Τα δημοσιοποιούμενα στοιχεία και οι απαντήσεις που επιχειρεί να δώσει η Ellington μάλλον συσκοτίζουν την υπόθεση, αντί να ρίξουν φως σε όσα συνέβησαν πριν εμφανιστεί ως “από μηχανής Θεός” ο όμιλος Καϋμενάκη-Μπάκου-Εξάρχου σε ρόλο “διασώστη” της Attica Bank.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι το αμερικανικό fund δεν συμμετείχε σε καμία από τις δύο αυξήσεις κεφαλαίου, καθώς στην πρώτη δεν πληρούνται οι όροι που είχε θέσει, ενώ στη δεύτερη διαπιστώθηκε ότι βάσει καταστατικού δεν μπορούσε να συμμετάσχει.
Ομως οι ανακοινώσεις των εμπλεκόμενων πλευρών δημιούργησαν εσφαλμένες εντυπώσεις στο επενδυτικό κοινό, που παραπλανήθηκε πιστεύοντας ότι στην τράπεζα μπαίνουν ξένα κεφάλαια και ξεκινά η υλοποίηση σχεδίου εξυγίανσης.
Στη μία ΑΜΚ εμφανίστηκε να συμμετέχει η Rinoa, μία κυπριακή εταιρεία ειδικού σκοπού συνδεόμενη με την Ellington, αλλά ανήκουσα ιδιοκτησιακά στον αγνώστων λοιπών στοιχείων Christian Udo Schoening.
Ομως, όπως αποδεικνύεται τώρα, ούτε αυτή εταιρεία εισέφερε χρήμα στην τράπεζα. Απέκτησε μόνον από το ΤΜΕΔΕ το 9,9% των μετοχών της Attica Bank, υπό τον όρο ότι θα συμμετάσχει στην ΑΜΚ με μεγαλύτερο ποσοστό.
Η αγοραπωλησία αυτή ανεστράφη (το πακέτο επεστράφη στο ΤΜΕΔΕ), όταν εμφανίστηκε η Thrivest των Καϋμενάκη-Μπάκου-Εξάρχου, προτείνοντας να καλύψει μεγάλο μέρος της ΑΜΚ και να αναλάβει εν συνεχεία τον έλεγχο της τράπεζας, συγχωνεύοντάς την με την Παγκρήτια.
Η περίπλοκη υπόθεση που επιχειρείται να εμφανιστεί ως “σκάνδαλο”, αντανακλά μόνο την προχειρότητα των ενεργειών που έγιναν στο πλαίσιο της αγωνιώδους προσπάθειας να σωθεί η τράπεζα χωρίς να απαξιωθεί πλήρως η συμμετοχή του ΤΜΕΔΕ.