Αστυφυλία, κλιματική αλλαγή, είναι δύο βραδυφλεγείς βόμβες για την παγκόσμια οικονομία, οι οποίες έχουν ήδη ενεργοποιηθεί. Το μεγάλο πρόβλημα όμως είναι, ότι οι ηγέτες του πλανήτη όχι μόνο κωφεύουν στις εκκλήσεις για άμεση παρέμβαση, αλλά και όταν αποφασίζουν να αντιμετωπίσουν τα θέματα αυτά, προσπαθούν να στείλουν το λογαριασμό στους αδυνάτους.
Η δημιουργία πόλεων τεράτων είναι μία πραγματικότητα, την οποία κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει. Και ενώ όλοι οι διεθνείς οργανισμοί κρούουν το κώδωνα του κινδύνου για τις επιπτώσεις που θα έχει η περαιτέρω διόγκωση του πληθυσμού των πόλεων στην εγκληματικότητα, στην κοινωνική συνοχή και στην οικονομική ανάπτυξη οι πολιτικές για να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο είναι αποσπασματικές και τις περισσότερες φορές μένουν στις αίθουσες των συνεδρίων.
Ετσι όλα δείχνουν ότι στα μέσα της χιλιετίας θα ζουν τόσοι άνθρωποι στις πόλεις, όσοι σήμερα σε ολόκληρον τον πλανήτη. Ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν στις πόλεις, έχει τετραπλασιαστεί σήμερα σε σχέση με πριν από 50 χρόνια. Οι πόλεις διαρκώς μεγαλώνουν, κυρίως στην Ασία, την Αφρική και τη Λατινική Αμερική. Στις περιοχές αυτές, υπάρχουν και οι περισσότερες πόλεις μαμούθ, όπου ζουν 10, 20 ακόμα και 30 εκατομμύρια άνθρωποι.
Ο αριθμός τέτοιων πόλεων μέχρι το 2025 αναμένεται να αυξηθεί στις 29, σύμφωνα με υπολογισμούς του ΟΗΕ. Στην κορυφή θα συνεχίσουν να βρίσκονται το Τόκιο, το Μουμπάι, η πόλη του Μεξικού, το Σάο Πάολο και η Νέα Υόρκη. Θα ακολουθήσουν η Τζακάρτα στην Ινδονησία, το Λάγος στη Νιγηρία και το Ντακάρ στο Μπαγκλαντές. Στις περισσότερες από αυτές τις πόλεις, οι αντιθέσεις είναι τεράστιες. Από τη μια πλευρά πλούτος συγκεντρωμένος στα χέρια των λίγων και από την άλλη πλευρά φτώχεια και εξαθλίωση.
Στις παλιές βιομηχανοποιημένες πόλεις, δεν χρειάζεται να ανησυχούμε ιδιαίτερα, καθώς ο πληθυσμός περισσότερο συρρικνώνεται παρά αυξάνεται. Στις αναπτυσσόμενες χώρες όμως και στις αναδυόμενες οικονομίες, η κατάσταση βέβαια είναι τελείως διαφορετική. Μέσα στα επόμενα 20 χρόνια θα πρέπει να υποδεχθούν 1,5 δις νέους κατοίκους. Και αυτοί θα πρέπει να βρουν δουλειά, οι πόλεις θα πρέπει να έχουν υποδομές. Αυτή είναι φυσικά μια τεράστια πρόκληση και κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα τι θα γίνει.
Αν σε όλα αυτά προσθέσει κανείς και τα προβλήματα που θα προκύψουν από την κλιματική αλλαγή, τότε θα βρεθεί απέναντι σε ένα εκρηκτικό μίγμα. Ένα μεγάλο πρόβλημα που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν οι περισσότερες μεγαλουπόλεις ανά τον κόσμο, είναι τα ακραία καιρικά φαινόμενα.
Πλημμύρες, ξηρασίες, κύματα καύσωνα, θα ενταθούν στο άμεσο μέλλον, διαπιστώνεται στην έκθεση SREX (Special Report on Managing the Risks of Extreme Events and Disasters to Advance Climate Change Adaptation). Οι ειδικοί επανειλημμένα έχουν καλέσει όλα τα έθνη του κόσμου να λάβουν προληπτικά μέτρα, καθώς αυξάνεται ο κίνδυνος μελλοντικών καταστροφών λόγω της αλλαγής του κλίματος.
Εάν δεν αναληφθεί άμεσα δράση και δεν περιοριστεί δραστικά η εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, τότε σύμφωνα με τους ειδικούς, η θερμοκρασία στη γη θα αυξηθεί μέχρι το τέλος του αιώνα, κατά τέσσερις έως έξι βαθμούς Κελσίου.
Η υπερθέρμανση του πλανήτη συνεπάγεται περισσότερους και ισχυρότερους τυφώνες, αλλά και αύξηση της στάθμης των θαλασσών. Η εξέλιξη θα ήταν εφιαλτική, εάν αναλογιστεί κανείς ότι τα 2/3 του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε παραθαλάσσιες περιοχές.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, οι ζημιές οι οποίες οφείλονται σε φυσικές καταστροφές αυξήθηκαν, φθάνοντας σε ένα κόστος περί τα 200 δισεκατομμύρια δολάρια κατ' έτος εδώ και μια δεκαετία, δηλαδή ένα ποσό τετραπλάσιο αυτού το οποίο καταγραφόταν τη δεκαετία του 1980.
Τα τελευταία τριάντα χρόνια περίπου 2,5 εκατ. πρόσωπα έχουν χάσει τη ζωή τους εξαιτίας φυσικών καταστροφών. Εξ αυτών, τα τρία τέταρτα των θανάτων οφείλονταν σε ακραία καιρικά φαινόμενα, ενώ οι ζημιές από αυτά ανήλθαν συνολικά σε περίπου 4 δισεκατομμύρια δολάρια.
Αυτές «οι τραγικές εξελίξεις αποδεικνύουν στον κόσμο ότι δεν μπορεί πλέον να επιτρέπει να αναβάλλονται για αργότερα οι προσπάθειες να μειωθούν οι εκπομπές των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου κι ότι πρέπει να βοηθηθούν να προετοιμαστούν για έναν κόσμο όπου οι κίνδυνοι θα είναι μεγαλύτεροι» από καιρικής πλευράς, πρόσθεσε.
Ήδη οι αναπτυσσόμενες χώρες έχουν θέσει θέμα για βοήθεια από τις πλουσιότερες χώρες για τις «απώλειες και τις ζημίες» λόγω της κλιματικής αλλαγής και τη δημιουργία ενός νέου «μηχανισμού» για να χειρίζεται ζητήματα που σχετίζονται με το φαινόμενο.
Οι βιομηχανικές χώρες αμφισβητούν το κατά πόσον οφείλουν να καταβάλουν «αποζημιώσεις», αν και φοβούνται ότι μπορεί να υπάρξουν προσφυγές για αυτό, σε διεθνή δικαστήρια.
ΠΗΓΗ: premium.paratiritis.gr