Καθολική προσέγγιση που θα «ακουμπάει» και τους τρεις πυλώνες σύνταξης, ήτοι κοινωνική ασφάλιση, επαγγελματική ασφάλιση και ιδιωτική ασφάλιση απαιτεί η μεταρρυθμιστική παρέμβαση στο ασφαλιστικό. Η Ευρωπαϊκή, αλλά και εν γένει διεθνής εμπειρία υποδεικνύουν ότι οι διορθώσεις δεν εξαντλούνται στον πυλώνα της κοινωνικής ασφάλιση. Πρέπει να συνοδεύονται από ένα συντονισμένο σχεδιασμό των άλλων συμπληρωματικών πηγών σύνταξης, σύμφωνα με την ΕΑΕΕ.
Σήμερα το ασφαλιστικό βρίσκεται στην πιο πενιχρή από ποτέ κατάσταση λόγω της έλλειψης συγκροτημένου σχεδίου το οποίο θα εξασφαλίσει βιωσιμότητα και όχι προσωρινές επικαλύψεις. Τα σχέδια που μέχρι σήμερα κατατίθενται ως λύση κάθε φορά που η Ελλάδα υποβάλλεται σε αξιολόγηση από τους δανειστές είναι: μειώσεις των επικουρικών συντάξεων, μειώσεις κυρίων συντάξεων, αυξήσεις εισφορών.
Συντάξεις με δανεικά
Το κράτος στρέφεται στον εσωτερικό δανεισμό εκατομμυρίων ευρώ από τα Ταμεία του Δημοσίου γα να καταβάλλει συντάξεις. Το « πλεονέκτημα» του εσωτερικού δανεισμού σύντομα θα εξαντληθεί και το κράτος θα βρεθεί υπόλογο απέναντι στους ασφαλισμένους για την απουσία ν μεταρρυθμίσεων αλλά και απέναντι σε ανεξέλεγκτες κοινωνικές εκρήξεις για την απουσία ειλικρινούς ενημέρωσης προς τους πολίτες.
Επίσης το «εργαλείο» της απορρύθμισης των υπαρχόντων συνταξιούχων φαίνεται να θέλει αντικατάσταση. Οι συνταξιούχοι δεν είναι πλέον σε θέση να υποβάλλονται σε συνεχείς και άλογες περικοπές συντάξεων. Αλλά και ούτε οι εργοδότες και οι εργαζόμενοι να αυξάνουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές για υπηρεσίες που όταν τις χρειαστούν θα πρέπει να ανατρέξουν στην ιδιωτική ασφάλιση για να τις εξασφαλίσουν.
Οι περικοπές των συντάξεων, ο μηχανισμός εσωτερικού δανεισμού και οι προτάσεις για αύξηση των εισφορών θα μπορούσαν να είχαν κάλλιστα αποφευχθεί, αν το κράτος και οι κυβερνήσεις που αναλάμβαναν την εξουσία είχαν υλοποιήσει τις προτάσεις εξ’ αρχής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Τράπεζας της Ελλάδος και τις προτάσεις της Ομάδας Δράσης που πρόκριναν του πυλώνες ασφάλισης. Ο στόχος ήταν να μεταφερθεί μέρος του κινδύνου από το κράτος στις ιδιωτικές ασφαλιστικές, να εξυγιανθούν τα δημοσιονομικά του κράτος, να αποτραπούν περαιτέρω περικοπές, να εξασφαλιστεί ένα βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα.
Η ΕΑΕΕ αναλαμβάνει δράση
Αμέσως μόλις ολοκληρωθεί η αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας και κατατεθεί η πρόταση της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό, η ΕΑΕΕ φαίνεται να αναλαμβάνει δράση με στόχο να αποτελέσει σοβαρό παράγοντα στην επίλυση του ασφαλιστικού. Η πρόθεση αυτή κατέστη ξεκάθαρη μεταξύ των άλλων και κατά την Γενική Συνέλευση, όταν ο Πρόεδρος της ΕΑΕΕ Αλέξανδρος Σαρρηγεωργίου τόνισε το ρόλο που μπορεί να έχει η ιδιωτική ασφάλιση ως συμπληρωματική της δημόσιας.
Αναπόφευκτη η σύμπραξη
Το μοντέλο σύμπραξης δημοσίου και ιδιωτικού τομέα μπορεί να στηριχτεί σε δύο βασικούς άξονες:
Στον άξονα των κυρίων συντάξεων όπου ο σύστημα σύμφωνα με τον καθηγητή Μιλτιάδη Νεκτάριο το σύστημα είναι διανεμητικό με καθορισμένες εισφορές 10% και ατομικούς λογαριασμούς. Κάθε χρόνο οι ασφαλισμένοι ενημερώνονται για το ύψος του κεφαλαίου που έχει συσσωρευτεί, όπως γίνεται για παράδειγμα την Ιταλία ή την Σουηδία
Στο άξονα των επικουρικών συντάξεων τύπου καθορισμένων εισφορών: όπου γίνεται πλήρης κεφαλαιοποίηση και κάθε ασφαλισμένος έχει ατομικό λογαριασμό με πλήρη ενημέρωση για την συσσώρευση του κεφαλαίου. Οι κλάδοι δε, που θα ενταχθούν στο επικουρικό ταμείο, υποχρεωτικά θα συμμετέχουν σε Ταμεία Επαγγελματικής Ασφάλισης.
Τα ταμεία Επαγγελματικής Ασφάλισης χρηματοδοτούνται από τους εργαζόμενους και εργοδότες και έχουν προαιρετικό χαρακτήρα. Συμπεριλαμβάνουν επίσης και το Δημόσιο βάσει του νόμου που δεν έχει λειτουργήσει Ν.3029/2002.
Παρά τ’ ότι ο υπ. Εργασίας Γιώργος Κατρούγκαλος δια των δηλώσεων του εμφανίζει την κυβέρνηση αναγκαστικά να συμβιβάστηκε με τους δανειστές, υπογράφοντας νεοφιλελεύθερα μέτρα, δεν παίρνει ξεκάθαρη θέση απέναντι στο πρόβλημα, είναι ξεκάθαρο ότι αργά ή γρήγορα οι συζητήσεις θα οδηγήσουν στην υιοθέτηση των τριών πυλώνων ασφάλισης.