Το Διεθνές Δικαστήριο (CIJ) της Χάγης δήλωσε σήμερα αναρμοδιότητα για να εκδικάσει τις προσφυγές που κατέθεσαν τα Νησιά Μάρσαλ κατά της Ινδίας, του Πακιστάν και της Βρετανίας, χώρες τις οποίες κατηγορούν ότι δεν έχουν εγκαταλείψει την «κούρσα» για την απόκτηση πυρηνικών όπλων.
Οι δεκαέξι δικαστές της ανώτατης δικαστικής αρχής του ΟΗΕ δέχθηκαν το επιχείρημα των τριών πυρηνικών δυνάμεων που στηρίχθηκε στην απουσία διένεξης μεταξύ των μερών και εκτίμησαν πως το Δικαστήριο δεν μπορεί να προχωρήσει στην εξέταση σε βάθος της υπόθεσης στις τρεις περιπτώσεις, δήλωσε ο πρόεδρος του CIJ Ρόνι Έιμπραχαμ.
Θέατρο πολλών πυρηνικών δοκιμών στις δεκαετίες του 1940 και του 1950, το αρχιπέλαγος των Νησιών Μάρσαλ, που βρίσκεται στην καρδιά του Ειρηνικού Ωκεανού, προσπαθεί να ρίξει νέο φως στην απειλή των πυρηνικών όπλων.
«Τα Νησιά Μάρσαλ, λόγω των βασάνων τα οποία υπέστησαν, έχουν ιδιαίτερους λόγους να ανησυχούν για τον πυρηνικό αφοπλισμό», αναγνώρισε ο πρόεδρος Έιμπραχαμ.
Το CIJ υπενθύμισε ωστόσο πως η αποστολή του είναι να διευθετεί σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο τις διενέξεις που του υποβάλλουν τα κράτη: «η ύπαρξη μιας διένεξης ανάμεσα στα μέρη είναι έτσι προϋπόθεση για την αρμοδιότητα του δικαστηρίου».
Τα Νησιά Μάρσαλ θεωρούν πως η Ινδία, το Πακιστάν και η Βρετανία δεν έχουν λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να εκπληρώσουν τις δεσμεύσεις τους που απορρέουν από τη συνθήκη μη διάδοσης των πυρηνικών όπλων (TNP) που συνομολογήθηκε το 1968.
Τα Νησιά Μάρσαλ κατηγορούν τις χώρες αυτές ότι δεν τήρησαν την TNP, την οποία έχει υπογράψει το Λονδίνο, αλλά όχι το Ισλαμαμπάντ ούτε το Νέο Δελχί, που υποχρεώνει τα κράτη να «συνεχίσουν με καλή πίστη τις διαπραγματεύσεις για τα μέτρα που σχετίζονται με τον πυρηνικό αφοπλισμό».
Αρχικά το διάβημα του αρχιπελάγους το 2014 είχε στόχο επίσης την Κίνα, τη Βόρεια Κορέα, τη Γαλλία, τη Ρωσία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ, το οποίο, ωστόσο, δεν έχει επιβεβαιώσει ποτέ επίσημα ότι έχει στην κατοχή του ατομικά όπλα. Όμως αυτές οι προσφυγές δεν μπορούν να εκδικασθούν παρά μόνο αν οι χώρες τις οποίες αφορούν δώσουν τη συγκατάθεσή τους.
Από το 1946 έως το 1958, 67 πυρηνικά όπλα διαφορετικής ισχύος εξερράγησαν στις ατόλες Μπικίνι και Ινίουετακ. Η βόμβα υδρογόνου Κασλ Μπράβο το 1954 εκτιμάται ότι ήταν χίλιες φορές πιο ισχυρή από την ατομική βόμβα που έπεσε στη Χιροσίμα το 1945.