Απεβίωσε σε ηλικία 87 ετών ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Ζακ Σιράκ, ανακοίνωσε η οικογένειά του στο Γαλλικό Πρακτορείο.
Ο Ζακ Σιράκ εξελέγη βουλευτής για πρώτη φορά το 1967 με το κόμμα UDR, έγινε γραμματέας του κράτους το 1968, υπουργός για τις Επαφές με τη Βουλή το 1971, υπουργός Γεωργίας το 1972 και υπουργός Εσωτερικών το 1974.
Ο Σιράκ στήριξε στις προεδρικές εκλογές το Βαλερί Ζισκάρ Ντ' Εστέν του κόμματος του Σαρλ ντε Γκωλ και αυτό τον ανακήρυξε πρωθυπουργό.
Ερχόμενος σε ρήξη με τον πρόεδρο, ο Σιράκ άφησε την κυβέρνηση το 1976. Το Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου, για να σταθεροποιήσει τις θέσεις του κόμματος του Ντε Γκωλ προχώρησε στην επανίδρυση μετατρέποντας το παλιό UDR του Ντε Γκωλ σε Rassemblement pour La republique, του οποίου έγινε πρόεδρος.
Στις εθνικές εκλογές του 1978 το κόμμα του εμφανίστηκε το πιο ισχυροποιημένο στη χώρα. Έβαλε υποψηφιότητα για την προεδρία της Δημοκρατίας το 1981, δεν έφτασε όμως στην τελική ψηφοφορία.
Το 1986, έγινε πρωθυπουργός για δεύτερη φορά. Δύο χρόνια αργότερα, έβαλε και πάλι υποψηφιότητα για την προεδρία της Δημοκρατίας μαζί με το σοσιαλιστή πρόεδρο Μιτεράν, ηττήθηκε και παραιτήθηκε και από το αξίωμα του πρωθυπουργού. Εκλέχθηκε δήμαρχος του Παρισιού το 1977 και οδήγησε το κόμμα του σε μια νίκη στις πολιτικές εκλογές το 1993.
Στις προεδρικές εκλογές το 1995, ο Σιράκ νίκησε το σοσιαλιστή υποψήφιο, Λιονέλ Ζοσπέν. Στην εξωτερική πολιτική, ο Σιράκ ακολούθησε την προηγούμενη πολιτική γραμμή της Γαλλίας, διατηρώντας σταθερό τον προνομιούχο άξονα με τη Γερμανία. Επανεξελέγη το 2002 με συντριπτική πλειοψηφία, έχοντας απέναντί του τον ακροδεξιό υποψήφιο, Ζαν-Μαρί Λεπέν.
Το 2005 αντιμετώπισε τις ταραχές με τους νεαρούς μετανάστες, που πήραν χαρακτήρα εξέγερσης και ανάγκασαν την κυβέρνησή του να κηρύξει ξανά το νόμο που ίσχυε την περίοδο του Πολέμου στην Αλγερία. Μετά τις προεδρικές εκλογές του 2007 αποσύρθηκε από την πολιτική.
Το Δεκέμβριο του 2011 κρίθηκε ένοχος για τις κατηγορίες: Υπεξαίρεση δημόσιου χρήματος, κατάχρηση εμπιστοσύνης, παράνομη οικοιοποίηση συμφερόντων, πράξεις οι οποίες διαπράχθηκαν, κατά τη γαλλική δικαιοσύνη, κατά τη διάρκεια της θητείας του ως δήμαρχος του Παρισιού την περίοδο 1990 - 95 και ενώ κατείχε τη θέση του ηγέτη του κόμματος RPR