Σε κλινική μελέτη φάσης III βρίσκεται μία πολλά υποσχόμενη αντιγλαυκωματική βαλβίδα, ένα μόσχευμα για το μάτι, το οποίο κατεβάζει την ενδοφθάλμια πίεση.
Όπως είπε η χειρουργός οφθαλμίατρος, αναπληρώτρια διευθύντρια στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Λωζάνης στο τμήμα του Γλαυκώματος, Ευαγγελία Γκαραγκάνη, μιλώντας στο ΠρακτορείοFm, «πρόκειται για σωληνάκι που μπαίνει στο μάτι για να παροχετεύει υγρό και να κατεβάζει την ενδοφθάλμια πίεση. Λέγεται EyeWatch και αναπτύχθηκε στο πολυτεχνείο της Λωζάνης από τον Έλληνα καθηγητή, κ. Στεργιόπουλο, του οποίου υπήρξα βοηθός, τον καιρό που σχεδιαζόταν η βαλβίδα».
Αποφυγή μετεγχειρητικών επιπλοκών
Η καινοτομία είναι ότι μπορεί να ελέγχει τη ροή μέσα από το σωληνάκι, χρησιμοποιώντας μαγνητικό πεδίο και αποφεύγοντας τις σύνθετες χειρουργικές τεχνικές, που απαιτούν παρόμοια σωληνάκια, ώστε να αποφεύγεται η πολύ χαμηλή πίεση (υποτονία) τις πρώτες μετεγχειρητικές εβδομάδες, η οποία είναι μια σοβαρή επιπλοκή, επισημαίνει η γιατρός. «Επιπλέον, ο σχεδιασμός είναι τέτοιος, ώστε να αποφεύγεται η επαφή με τον κερατοειδή, και κατά συνέπεια η θόλωση του, που προκαλείται πολύ συχνά από παρόμοιες βαλβίδες. Έχει πολύ καλή ρύθμιση της πίεσης και δεν έχουμε παρατηρήσει καμία σοβαρή επιπλοκή μέχρι ώρας στη μετεγχειρητική πορεία των ανθρώπων, στους οποίους έχει εφαρμοστεί».
Όπως λέει η κα Γκαραγκάνη, έχει ήδη εφαρμοστεί τα τελευταία 2,5 χρόνια σε περισσότερους από 50 ασθενείς στην Ευρώπη (Ελβετία, Αγγλία, Ελλάδα) με πάρα πολύ ενθαρρυντικά αποτελέσματα. Στην Ελλάδα, όπως δηλώνει, την έχουν χρησιμοποιήσει οι καθηγητές κ.κ. Τοπούζης στη Θεσσαλονική και Δεττοράκης στο Ηράκλειο Κρήτης. Σε ερώτηση για το πότε τοποθετείται μία τέτοια βαλβίδα, η κα Γκαραγκάνη απαντά ότι αυτό γίνεται σε προχωρημένες καταστάσεις γλαυκώματος, και εφόσον οι σταγόνες έχουν σταματήσει να λειτουργούν. «Μέσα στο επόμενο δίμηνο η εν λόγω βαλβίδα θα είναι έτοιμη να κυκλοφορήσει στην αγορά».
Τι είναι το γλαύκωμα
Το γλαύκωμα, όπως μας λέει η κα Γκαραγκάνη, που συχνότερα εμφανίζεται στην τρίτη ηλικία, είναι σε μία βλάβη του οπτικού νεύρου, το οποίο είναι το «καλώδιο» που συνδέει το μάτι μας με τον εγκέφαλο. Μπορεί να είναι τελείως ασυμπτωματικό και αυτό είναι το πρόβλημα, καθώς οι περισσότεροι ασθενείς δεν γνωρίζουν ότι πάσχουν. Παράγοντες κινδύνου μπορεί να είναι η αυξημένη πίεση στο μάτι, η αρτηριακή υπέρταση, η κληρονομικότητα και ο σακχαρώδης διαβήτης. Οι συνέπειες μπορεί να είναι θόλωση του κερατοειδούς, πόνος στα μάτια ακόμα και τύφλωση.