Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ στο mignatiou.com
Θυμάμαι, μετά την ένταξη της Ελλάδας στον σκληρό μηχανισμό του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τον Μάϊο του 2010 -και λίγους μήνες μετά- πληροφορήθηκα ότι οι αξιωματούχοι του Ταμείου συγγράφουν μελέτες-βοηθήματα για όλους τους τομείς της ζωής των χωρών, τις οποίες καλούνται να «διασώσουν». Βασικά πρόκειται για προβλέψεις…
Άκουσα, λοιπόν, ότι μία από τις μελέτες αφορούσε και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και μου είπαν ότι περιγραφόταν μία «καταθλιπτική κατάσταση». Και δεν μιλάμε για τώρα. Μιλάμε για τότε, όταν οι «αγελάδες» δεν ήταν ισχνές…
Ξέρετε κάτι; Τελικά τα ΜΜΕ είναι όπως τις τράπεζες. Λόγω της κρίσης, καταρρέουν σαν χάρτινοι πύργοι, αν και στην πραγματικότητα, ποτέ δεν ήταν βιώσιμα. Έπρεπε να δανείζονται για να επιζήσουν ή αν ήταν βιώσιμα, οι ιδιοκτήτες τους τα χρησιμοποιούσαν για να λαμβάνουν δανεικά και αγύριστα (;) τα οποία έφευγαν κατευθείαν για τράπεζες του εξωτερικού.
Όταν τον Φεβρουάριο του 2016 πληροφορήθηκα για πρώτη φορά τα δραματικά οικονομικά πράγματα του Mega, έφριξα. Διότι δεν μπορούσα να φανταστώ ότι ένα κερδοφόρο κανάλι το είχαν καταντήσει «ζόμπι». Όσοι με άκουγαν -και ήταν λίγοι τότε- θυμούνται την κουβέντα που τους είχα πει, ότι εάν δεν δράσουν οι μέτοχοί του, θα καταρρεύσουν και ο ΔΟΛ και ο Πήγασος. Είχα προβλέψει ότι θα επηρεαστεί και το ΣΤΑΡ, το οποίο δεν υπήρχε περίπτωση να αποκομίσει κέρδη από τον ξαφνικό θάνατο του Mega.
• Αυτή ήταν η κατάσταση του Μεγάλου Καναλιού τότε: ένα ζόμπι, που δεν πέθανε, μόνο λόγω της αυτοθυσίας των εργαζομένων του -και όχι όλων, για να είμαι δίκαιος. Όσοι έμειναν πάλεψαν απλήρωτοι, και οι μέτοχοι, παλιοί και νέοι, είχαν κάτι να πουλήσουν οι μεν και να αγοράσουν οι δε.
• Αυτή είναι η κατάσταση του και τώρα: μία ζωντανή-νεκρή εταιρεία, αν και άλλαξε μετόχους, οι οποίοι χαρακτηρίζονται «ματσωμένοι». Είναι ο πρόεδρος του Ολυμπιακού, Βαγγέλης Μαρινάκης και ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ, Ιβάν Σαββίδης.
Ο τρίτος μέτοχος είναι η οικογένεια Βαρδινογιάννη, η οποία έχει στην ιδιοκτησία της και το τηλεοπτικό κανάλι Σταρ. Χθες, σύμφωνα με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των δημοσιογράφων άρχισαν απολύσεις και εκεί. Και σύμφωνα με την ιστοσελίδα του καναλιού, δεν μεταδόθηκε το δελτίο ειδήσεων με την καλή συνάδελφο, Μάρα Ζαχαρέα.
Η κατάσταση στο χώρο των ΜΜΕ, είναι περισσότερο από καταθλιπτική. Συγκροτήματα με ιστορία, όπως ο ΔΟΛ και ο ΠΗΓΑΣΟΣ, κατέρρευσαν αφήνοντας στο δρόμο εκατοντάδες συναδέλφους μας. Ο ΔΟΛ, αν και σώθηκε με την εξαγορά του από τον κ. Μαρινάκη, ακόμα βρίσκεται στον αέρα. Οι συνάδελφοι, που στην ουσία είναι απολυμένοι, συνεχίζουν να εργάζονται και τα έντυπα και οι ιστοσελίδες παραμένουν «ζωντανά» πάντα λόγω της αυτοθυσίας των εργαζομένων. Τα ΝΕΑ, με τόσα προβλήματα, παραμένουν στην κορυφή της κυκλοφορίας. Χίλια μπράβο στους εργαζομένους.
Ο ΠΗΓΑΣΟΣ εγκαταλείφθηκε στην …τύχη του και τώρα οι συνάδελφοι, με τους οποίους εργάστηκα 26 χρόνια μέχρι την αναγκαστική παραίτησή του, προσβλέπουν ότι θα εμφανιστεί ο από μηχανής …Θεός για να σώσει το συγκρότημα. Η χθεσινή παρέμβαση του κυβερνητικού εκπροσώπου κ. Δημήτρη Τζανακόπουλου προς τους τραπεζίτες, ώστε ο Πήγασος να έχει την τύχη του ΔΟΛ, είναι σημαντική, αν και πολλοί εκφράζουν φόβους ότι αγοραστές θα εμφανιστούν μόνο για το ποσοστό του Mega (13%) που έχει στην κατοχή του ο ΠΗΓΑΣΟΣ.
Στο ΜΕΤΑΞΥ: Οι φήμες έρπουν και για την τύχη και άλλων μέσων ενημέρωσης. Ραδιόφωνα, εφημερίδες, περιοδικά, ιστοσελίδες βρίσκονται ενώπιον άμεσου κινδύνου. Οι εταιρείες και οι ιδιοκτήτες χρωστούν και της …Μιχαλούς, και μοιραία θα καταρρεύσουν. Η έκδοση νέων εφημερίδων δεν στέφθηκε από επιτυχία. Εκατομμύρια πετάχτηκαν στον αέρα και αναρωτήθηκα πολλές φορές γιατί όλοι αυτοί οι εκδότες τα καίνε σαν να μην υπάρχει αύριο.
• Το βασικό ερώτημα, και στις χώρες που δεν κυριαρχούνται από κρίσεις, είναι αυτό: Ποιος τρελός εκδίδει εφημερίδες και περιοδικά τις εποχές αυτές; Τρελοί υπάρχουν μόνο στην Ελλάδα. Και είναι ένα φαινόμενο που αξίζει να ερευνηθεί, διότι στο τέλος «παράγει» περισσότερους άνεργους.
Η κατάσταση, λοιπόν, είναι δραματική για τους δημοσιογράφους και όσους απασχολούνται στα ΜΜΕ. Δεν πρόκειται να βελτιωθεί αντίθετα θα γίνει και χειρότερη. Η ανεργία στον κλάδο έχει ξεπεράσει όλα τα όρια. Πολλοί εργάζονται χωρίς να πληρώνονται. Πρόκειται για τρέλα, που τη συναντά κανείς μόνο στην Ελλάδα.
• Ένα βασικό ερώτημα, που ακούγεται συνέχεια στην αγορά αφορά την τύχη του Μεγάλου Καναλιού, το οποίο ακόμα και σήμερα έχει έσοδα. Πρόκειται για το …«όγδοο θαύμα». Έχουν περάσει εβδομάδες από την αγοραπωλησία των μετοχών του, αλλά οι εργαζόμενοι -που επαναλαμβάνω το κράτησαν ζωντανό- δεν έχουν δει φως. Ουδείς γνωρίζει εάν θα επαναλειτουργήσει και πότε, ουδείς γνωρίζει εάν οι άνθρωποι που αντιστάθηκαν με πάθος για να το σώσουν θα πληρωθούν ποτέ τα δεδουλευμένα τους.
Να με συγχωρούν οι μέτοχοι, νέοι και παλαιοί, αλλά αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα. Εγώ τη γνώμη μου θα τη λέω, χωρίς φόβο και πάθος, ακόμα και εις βάρος των προσωπικών μου συμφερόντων. Και επειδή οι πάντες σιωπούν, βασικά έβγαλαν τον σκασμό, κάποιος πρέπει να συνεχίσει να λέει τη γνώμη του, διότι αυτό απαιτούν οι οικογενειακές του αρχές, αν θέλετε και η δημοσιογραφική του ιστορία. Σε τούτες τις δύσκολες εποχές, είναι σημαντικό οι άνθρωποι να έχουν μπέσα. Και το κυριότερο, να μην κρατούν όμηρους συνανθρώπους τους. Και όχι όποιους-όποιους: Αυτούς που προστάτευσαν την περιουσία τους, όταν οι ίδιοι την εγκατέλειψαν.
Η απόφαση του καθενός, αν θα μείνει ή αν θα φύγει από μία εργασία, είναι προσωπική του υπόθεση. Τα παιγνίδια, εξουσίας και η ισχύς, δεν ενδιαφέρουν. Ούτε τα δημοσιογραφικά παιγνίδια. Οι μάχες δίνονται στα μετερίζια του ρεπορτάζ, και όχι αν κάποιος είναι αρεστός στον άλφα ή βήτα επιχειρηματία.
Οι μέτοχοι του Mega, παλιοί και νέοι, πρέπει να ανοίξουν τα χαρτιά τους και να τερματίσουν το 15μηνο δράμα των εργαζομένων. Αυτό που συμβαίνει είναι απάνθρωπο και ξεπερνά κάθε, μα κάθε, ηθική. Αντιλαμβάνομαι τις δυσκολίες, αντιλαμβάνομαι και τα όποια παιγνίδια. Αντιλαμβάνομαι, αν θέλετε, και το γεγονός ότι η κυβέρνηση παίζει το τελευταίο της χαρτί με τα ΜΜΕ. Αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με Ανθρώπους (το άλφα με κεφαλαίο) γαμώτο μου…
