Βεντάλια διεκδικήσεων ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν βάζοντας στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων τη "ζώνη ασφαλείας" στη Βόρεια Συρία την οποία συνδέει με το προσφυγικό και παράλληλα συνεχίζει τις απειλές στην Κύπρο, όπου εκτός από τους υδρογονάθρακες φαίνεται να αλλάζει στάση στο Κυπριακό, ενώ διατηρεί την πάγια τουρκική στάση στο Αιγαίο, προσαυξημένη με τις επιδιώξεις της "Γαλάζιας Πατρίδας".
Ο Τούρκος πρόεδρος δεν μπόρεσε να πείσει για τη στρατιωτική αναγκαιότητα ύπαρξης της "ζώνης ασφαλείας" στη Βόρεια Συρία ενέταξε στις διαπραγματεύσεις το προσφυγικό-μεταναστευτικό, επιδιώκοντας σε εδάφη που κατοικούν κυρίως Κούρδοι να εγκαταστήσει σουνιτικό μουσουλμανικό πληθυσμό, με εξωτερική χρηματοδότηση (πιθανώς, από Ε.Ε., ΗΠΑ και ΟΗΕ) τους οποίους χαρακτηρίζει Σύρους πρόσφυγες.
Βέβαια μια τέτοια κίνηση θα δώσει πνοή και στην τουρκική οικονομία με ξένη χρηματοδότηση αφού τις υποδομές θα κατασκευάσουν σύμφωνα με το σχέδιο του Ερντογάν τουρκικές εταιρίες.
Κύπρος
Στην Κύπρο, αφού είδε η Άγκυρα ότι δεν της βγαίνει το σχέδιο με τον τσαμπουκά (εισβολή με ερευνητικά και γεωτρύπανα) στα πετρέλαια της μεγαλονήσου, άρχισε να βάζει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και την Αμμόχωστο. Το τουρκικό συνεχές παζάρι έχει ως φιλοσοφία ότι "όσα περισσότερα ζητάς τόσα περισσότερα θα πάρεις". και ο Τούρκος πρόεδρος χρησιμοποιεί άριστα αυτή την τακτική, αλλάζοντας τα δεδομένα για το Κυπριακό ζήτημα.
Αιγαίο
Στο Αρχιπέλαγος η Τουρκία απλά εφαρμόζει αυτά που έχει εξαγγείλει, στο πλαίσιο των υβριδικών απειλών. Πραγματοποιεί στρατιωτικές ασκήσεις τις οποίες μεγεθύνει μέσω της παρουσίασής τους στα ΜΜΕ και συνεχίζει με το τρίπτυχο προκλητικές δηλώσεις-παραβιάσεις-υπερτπτήσεις να δηλώνει την παρουσία της. Κατά καιρούς διαρρέει "επεισόδια" για να συλλέξει αντιδράσεις. Ωστόσο η εμφάνιση της "Γαλάζιας Πατρίδας" διευρύνει την περιοχή των διεκδικήσεων.
Με τις άλλες χώρες
Η Τουρκία σε αυτή τη χρονική περίοδο διαπραγματεύεται και πιέζει για μια σειρά από ζητήματα Ε.Ε. και ΗΠΑ, ενώ προσπαθεί να αποκομίσει όσο το δυνατόν περισσότερα από τις σχέσεις με τη Ρωσία και τις επαφές με την Κίνα και με άλλες χώρες.
Επιγραμματικά οι σημαντικότερες επιδιώξεις της Τουρκίας είναι:
- Πιέζει την Ε.Ε. με το προσφυγικό-μεταναστευτικό για να πάρει περισσότερα κονδύλια, ενώ σε δεύτερη φάση ζητάει ευρωπαϊκές επενδύσεις κυρίως από τη Γερμανία στο έδαφός της για να αναζωογονήσει την οικονομία της
- Αναζητεί ευρύτερη συνεργασία με τη Ρωσία για την κοινή κατασκευή οπλικών συστημάτων και νέων τεχνολογιών ή έστω για τα δικά της οπλικά συστήματα
- Ανοίγει διαύλους με την Κίνα για εμπόριο-επενδύσεις και τεχνογνωσία σε οπλικά συστήματα
- Πιέζει τις ΗΠΑ με κάθε τρόπο για περάσει τις επιδιώξεις της κατά των Κούρδων στη Συρία, ζητάει επενδύσεις και φυσικά τα F-35
- Επιδιώκει κοινή στάση με το Ιράν κατά των Κούρδων
- Διατηρεί στις κακές σχέσεις με το Ισραήλ και την Αίγυπτο
- Προσπαθεί να κάνει εμφανή την στρατιωτική της παρουσία τουλάχιστον στην Περιοχή της Μέση Ανατολής και σε Βόρεια και Ανατολική Αφρικής (Σομαλία, Κατάρ, Κατεχόμενα Κύπρο, και ανεπίσημα σε Βόρειο Ιράκ, Βόρεια Συρία, Λιβύη).
- Επιβουλεύεται την όποια πρωτοκαθεδρία της Σαουδικής Αραβίας στους σουνίτες μουσουλμάνους
Στο πλαίσιο αυτών των πολλαπλών επιδιώξεων, η Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει ανοίξει "βεντάλια" και θέτει δεκάδας ζητήματα σε όλους τους συνομιλητές τους, με στόχο να κάνει την Τουρκία ισχυρότερη στα μάτια των άλλων χωρών. Αποτελεί ένα πολύ μεγάλο "στοίχημα" σε ένα πολυπολικό διεθνές σύστημα που μεταβάλλονται οι ρόλοι των μεγάλων δυνάμεων όπως τις γνωρίζαμε.