Με τα μνημονιακά μέτρα να λειτουργούν ως «στενός κορσές» και τους Θεσμούς των δανειστών σε ρόλο «κέρβερου» που παρακολουθεί για να αποτρέψει οποιεσδήποτε παρεκκλίσεις, τα περιθώρια άσκησης αντιπολίτευσης είναι περιορισμένα. Ο Κ. Μητσοτάκης μπορεί να ψέγει την κυβέρνηση για πολλά επιμέρους θέματα, αλλά δεν έχει τη δυνατότητα να προτείνει μια άλλη οικονομική, δημοσιονομική και κοινωνική πολιτική. Τα όρια τους καθορίζονται λίγο-πολύ από τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η χώρα – και για τον αρχηγό της ΝΔ η τήρηση αυτών των δεσμεύσεων είναι θέμα αρχής και συνέπειας, όπως έχει διακηρύξει.
Ετσι, ενώ η κυβέρνηση επωμίζεται το πολιτικό κόστος των μνηνονιακών μέτρων που προκαλούν δυσφορία στα λαϊκά στρώματα, η αξιωματική αντιπολίτευση δεν μπορεί να επωφεληθεί. Το δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις, που εμφανίζουν την ΝΔ να έχει «πιάσει ταβάνι».
Για να συντηρήσει και να διευρύνει την επιρροή του κόμματος του, ο κ. Μητσοτάκης είναι αναγκασμένος να δίνει μια συνεχή επικοινωνιακή μάχη κατά της κυβέρνησης, επιμένοντας σε σκληρή αντιπολιτευτική τακτική.
Χωρίς όπλα
Το ζήτημα είναι πώς και πάνω σε ποια θέματα θα γίνεται αυτός ο πόλεμος φθοράς της κυβέρνησης. Οι παλιές πολιτικές συνταγές είναι ανεφάρμοστες – και ούτως ή άλλως δεν θα είχαν ουσιαστική επίδραση στο εκλογικό σώμα.
Παροχές δεν μπορεί να «τάξει» - είναι απαγορευμένες από τις συμφωνίες και τους δανειστές. Οι ελαφρύνσεις σε φόρους είναι μια υπόσχεση που όλοι ξέρουν ότι δύσκολα μπορεί να εκπληρωθεί, καθώς υπάρχουν δημοσιονομικοί στόχοι από τους οποίους καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να παρεκκλίνει χωρίς να έλθει σε σύγκρουση με τους δανειστές. Στα ζητήματα κοινωνικής πολιτικής η κυβέρνηση εμφανίζεται πιο ευαίσθητη από την «νεοφιλεύθερη» ΝΔ.
Ένα προσφιλές πεδίο για τον αρχηγό της ΝΔ είναι ο εκσυγχρονισμός του κράτους και της δημόσιας διοίκησης. Όμως, στα ζητήματα αυτά ο Κυρ. Μητσοτάκης έχει δώσει δείγματα γραφής ως υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Το σλόγκαν του «λιγότερο κράτος» μεταφράζεται από πολλούς σε απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων και εν πάση περιπτώσει δημιουργεί εργασιακή ανασφάλεια.
Μάχη με πυροτεχνήματα
Τι μένει λοιπόν στη φαρέτρα της ΝΔ ως όπλο στην επικοινωνιακή μάχη; Τίποτα ουσιαστικό. Γι αυτό η καθημερινή πολιτική ατζέντα κινείται έξω από τα σημαντικά θέματα της οικονομίας, της απασχόλησης, της κοινωνικής πολιτικής.
Το επικοινωνιακό επιτελείο του Κυριάκου Μητσοτάκη αναγκάζεται να «ανακαλύπτει» και να δημιουργεί θέματα, δίνοντας συνεχώς μια μάχη εντυπώσεων, αλλά όχι ουσίας. Ετσι όμως ούτε την κυβέρνηση πλήττει σοβαρά, ούτε μπορεί να εμφανίσει τη ΝΔ ως πειστική εναλλακτική λύση για των αντιμετώπιση των μεγάλων οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων.
Τους τελευταίους μήνες έχει επικεντρώσει την αντιπαράθεση σε θέματα όπως η «αριστεία», οι σημαιοφόροι και η πρωινή προσευχή στα σχολεία, ο προσδιορισμός φύλου – και πρόσφατα η πώληση όπλων στη Σαουδική Αραβία. Κανένα δεν αποτελεί θέμα αιχμής για την κοινή γνώμη, ούτε μπορεί να απασχολήσει πολύ καιρό τον πολιτικό διάλογο. Όλα λειτουργούν σαν «πυροτεχνήματα», σε λίγες μέρες ξεχνιούνται και το επικοινωνιακό επιτελείο της ΝΔ πρέπει να ανακαλύψει καινούργια.
Μόνο προς τα δεξιά
Η επικοινωνιακή μάχη δίνεται λοιπόν σε επουσιώδη ζητήματα εντυπώσεων, με τα οποία η ΝΔ απευθύνεται κυρίως στα συντηρητικά αντανακλαστικά των δεξιόστροφων ψηφοφόρων. Συσπειρώνει ένα μέρος της εκλογικής της βάσης, μπορεί να κερδίζει κάτι προς τα δεξιά.
Ομως δεν υπηρετεί τον βασικό στόχο της, που είναι η διεύρυνση της επιρροής της προς το κεντρώο εκλογικό σώμα και ο διεμβολισμός του κεντροαριστερού χώρου.
