Οι σκηνές στα σύνορα της Ουκρανίας με την Πολωνία και τις άλλες γειτονικές χώρες εντυπωσιάζουν – και γίνονται σχεδόν συγκινητικές στις live μεταδόσεις των τηλεοπτικών καναλιών: Χιλιάδες εθελοντές βρίσκονται εκεί για να προσφέρουν βοήθεια στους Ουκρανούς που εγκαταλείπουν τα σπίτια τους για να γλιτώσουν τους κινδύνους του πολέμου.
Δεν είναι μέλη ανθρωπιστικών ΜΚΟ, αλλά απλοί πολίτες, κάτοικοι των γύρω περιοχών, που έσπευσαν αυθόρμητα να βοηθήσουν, προσφέροντας ακόμη και τα σπίτια τους για τη φιλοξενία προσφύγων.
Μαζί τους έχουν κινητοποιηθεί κυβερνήσεις, κρατικές υπηρεσίες, τοπικοί φορείς, η αυτοδιοίκηση, που κάνουν το παν για να διευκολύνουν και να περιθάλψουν
Πρώτη φορά στη μεταπολεμική Ευρώπη εκδηλώνεται τέτοιο κύμα αλληλεγγύης σε ανθρώπους δοκιμαζόμενους από τις δύσκολες συνθήκες που δημιουργεί ο πόλεμος. Η μεταστροφή στις κοινωνίες – και στις κυβερνήσεις – είναι εντυπωσιακή.
Πριν από λίγους μήνες οι ίδιοι άνθρωποι που βοηθούν και περιθάλπουν τώρα εκατοντάδες χιλιάδες Ουκρανούς πρόσφυγες, διαδήλωναν στους δρόμους, ζητώντας να μη δεχτούν οι χώρες τους ούτε έναν πρόσφυγα από αυτούς που θαλασσοπνίγονται στο Αιγαίο για να γλιτώσουν από τον ISIS και τις αμερικανικές βόμβες στη Συρία, στο Ιράκ, το Αφγανιστάν κλπ
Οι ίδιες κυβερνήσεις που τώρα δεν διστάζουν να επωμιστούν οι χώρες τους το τεράστιο οικονομικό βάρος του προσφυγικού κύματος, όρθωναν τείχη και συρματοπλέγματα για να μην περάσει ουτε ένας ανέστιος κυνηγημένος τα εθνικά τους σύνορα. Εγραφαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τις αποφάσεις της ΕΕ, μπλοκάριζαν συμφωνίες και προγράμματα κατανομής προσφύγων, άφηναν την Ελλάδα να τα βγάλει πέρα μόνη της.
Τι έχει αλλάξει μέσα σε λίγους μήνες στις κοινωνίες και στις κυβερνήσεις των χωρών της κεντροανατολικής Ευρώπης, ώστε από την εχθρότητα προς τους πρόσφυγες να περάσουν στην αμέριστη συμπαράσταση και στην επίδειξη αλληλεγγύης;
Μάλλον τίοτε. Απλώς άλλαξαν οι... πρόσφυγες: Τώρα στη θέση των Ασιατών, “μαυριδερών”, μουσουλμάνων “διαφορετικής κουλτούρας” κλπ, βρίσκονται “λευκοί, ξανθοί Ευρωπαίοι”, εχθροί της Ρωσίας και πολέμιοι του Πούτιν.
Η αλληλεγγύη που επιδεικνύεται έχει λοιπόν ρατσιστικό υπόβαθρο. Προσφέρεται αλα-κάρτ, με λίγο ιδεολογικοπολιτικό “πασπάλισμα”.
Και στην Ελλάδα
Το είδαμε να συμβαίνει και στην Ελλάδα, στην περιοχή Σιδηροκάστρου Σερρών, όπου στο πρόσφατο παρελθόν είχε γίνει πραγματικός ξεσηκωμός για να μην εγκατασταθεί εκεί δομή φιλοξενίας προσφύγων. Οι κάτοικοι και η αυτοδιοίκηση όχι μόνον δεν δέχονταν να εγκατασταθούν εκεί μερικές δεκάδες οικογένειες προσφύγων, αλλά δεν ήθελαν να δημιουργηθεί ούτε καν κλειστός χώρος (“στρατόπεδο”) εγκλεισμού προσφύγων, επικαλούμενοι “εθνικούς” λόγους.
Πρόσφατα κατάφεραν να διώξουν και τους τελευταίους 30, χαρακτηρίζοντάς τους “ανεπιθύμητους”.
Προχθες το Δημοτικό Συμβούλιο Σιδηροκάστρου (Δήμος Σιντικής), αποφάσισε με φήφους 13-1 να καλέσει και να φιλοξενήσει 132 πρόσφυγες από την Ουκρανία. Θα τους διαθέσει μάλιστα και τις εγκαταστάσεις των δύο δομών φιλοξενίας, από τις οποίες κατάφερε να εκδιώξει τους "ανεπιθύμητους",,, μαυριδερούς μουσουλμάνους πρόσφυγες...
Χ. ΝΙΑΚΑΣ