Κάθε καινούργια δουλειά του Αμερικανού καλλιτέχνη Arthur Jafa είναι πλέον ένα «γεγονός». Η νέα ταινία του, με τίτλο "AGHDRA", είναι η πρώτη του τα τελευταία τρία χρόνια.
Έχουν προηγηθεί οι: «Love Is The Message, The Message Is Death» (2016), η οποία προκάλεσε μεγάλη αίσθηση και η «The White Album» (2018), η οποία βραβεύτηκε με τον Χρυσό Λέοντα στην Μπιενάλε της Βενετίας του 2019.
Σε αντίθεση με τις τυπικές ταχύτατα εναλλασσόμενες κολάζ εικόνες του Jafa, η νέα ταινία καλεί τους θεατές να χαθούν σε έναν χαυνωτικό ορίζοντα. Και οι εικόνες είναι αποκλειστικά εικόνες που δημιούργησε υπολογιστής. Μπορεί εδώ η εικαστική γλώσσα του να έχει στραφεί προς την αφαίρεση, αλλά εξακολουθεί να εντάσσεται στην ίδια θεματική την οποία ερευνά εδώ και χρόνια.
Αυτή τη φορά εξερευνά τον Αφροφουτουρισμό, καθώς διασπάται η ίδια η ύλη που δημιουργεί τη Γη ενώ, παράλληλα, επανέρχεται στο διατλαντικό εμπόριο σκλάβων.
Επί 85 λεπτά, η ταινία «AGHDRA» καθηλώνει τον θεατή να κοιτάζει κατευθείαν τον ήλιο. Κύματα που δημιουργεί ο υπολογιστής προσομοιώνουν τον ωκεανό που έχει γίνει μαύρος και η υφή του έχει αλχημιστικά μετατραπεί σε ένα υλικό που φαίνεται σαν κάρβουνο ή στερεοποιημένη λάβα. Ο ήλιος διαγράφει την τροχιά του και τη μέρα και τη νύχτα μέσα σε μια τοξική αχλύ (https://www.instagram.com/p/CV1DxtKAiJl/).
Όσο περισσότερο παρακολουθεί ο θεατής, τόσο πιάνεται η ανάσα του. Τελικά, τα κύματα που σποραδικά υψώνονται και κρύβουν τον ήλιο, δεν προσφέρουν ακριβώς ανακούφιση, αλλά μάλλον ενσταλάζουν φόβο.
Νωρίτερα μέσα στη χρονιά, σε συνέντευξή του στους Times της Νέας Υόρκης, ο Arthur Jafa είχε προϊδεάσει για τον πιο σκοτεινό τόνο της «AGHDRA», λέγοντας «Είμαι ένας εργολάβος κηδειών. Δεν κάνω αυτό που φτιάχνει τη διάθεση».
